قدس آنلاین- از آنجاکه ۸۰ درصد سرمایه تولید صنایع دستی  به هنر فعالان این حوزه مربوط می‌شود این افراد برای عرضه محصولات خود به پل‌های ارتباطی بیش ازپول نیازمند هستند.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ضمن بیان این مطلب در خصوص مشکلات اشتغال دانش آموختگان دانشگاهی صنایع دستی گفت: با  وجود چالش‌های موجود در این عرصه باید دو سیاست را با تأکید بر برنامه‌های میان مدت و کوتاه مدت در نظر بگیریم که البته سیاست‌ها و تصمیم سازی‌های کوتاه مدت در اولویت است تا بحران موجود را به تهدید کاهش دهیم. چرا که در برخی از  موارد ما فرصت‌ها را از دست دادیم و حال تهدیدهای گذشته تبدیل به بحران شده، بنابر این این وضعیت را باید سامان داد. به این ترتیب پیشنهاد می‌کنم که با انسجام بین فعالان این حوزه  نسبت به سهم  تولیدات عرصه یادشده در بازار هماهنگی شود. به طوری که رویه مشخصی از بازار داخلی و خارجی این صنعت تعریف شود.

وی افزود:به دلیل تنوع صنایع دستی ما در تولید هیچگونه مشکلی نداریم و جدی‌ترین چالش این حوزه بازاریابی و فروش محصولات است. بازار فروش نیز مهیا نمی‌شود مگر آن که نسبت به سلیقه مشتریان بررسی و سنجش‌هایی صورت بگیرد. برای حضور در این نمایشگاه‌ها باید آثار موجود متناسب  با ذائقه مشتریان خارجی ارزیابی شود تا فروشی مطلوب برای محصولات خود پیداکنیم. به این ترتیب در مرحله بعد به تولید آثار صنایع دستی به صورت انبوه، ارزان و قابل رقابت در بازار جهانی بپردازیم. از این زاویه نهادها و دستگاه‌های مختلف وظایفی دارند چنانکه وزارت صنعت، معدن و تجارت  می‌تواند بسترهایی را برای حضور هنرمندان این عرصه در نمایشگاه‌های خارج از کشور فراهم کند. همچنین وزارت ارتباطات می‌تواند با تقویت زیر ساخت‌ها به رونق بازارهای الکترونیکی بپردازد.  

این دکترای اقتصاد کار خاطر نشان کرد: مگر چین ملتی مسلمان است که  بازار عرضه تسبیح و سجاده را در اختیار دارد، مگر ژاپنی‌ها مسلمانند که نخستین تولید کننده چادر مشکی هستند. مگر سوئیس مزرعه کاکائو دارد که بزرگ‌ترین تولید کننده شکلات جهان است؟ در واقع این کشورها با سیاست‌ها و برنامه ریزی با بیشترین ارزش افزوده محصولات خود را به بازار جهان عرضه

می کنند.

آقاپور علیشاهی ادامه داد:برای اطمینان از فضای کسب و کار صنایع دستی جا دارد فعالان این حوزه ابتدا به جذب مشتریان داخلی و سپس کشورهای همجوار توجه کنند. همچنین برای جلب مشتریان سنت‌های این حوزه را تغییر ندهیم بلکه به دنبال ارتقای آن باشیم. چنانکه اگر کفپوش‌های سنتی همانند گپه مورد اقبال مشتریان است برای ارزان شدن هزینه تولید، این محصولات را با مواد مصنوعی و یا به طور ماشینی تولید نکنیم بلکه براساس نیازها و سلیقه مشتریان ابعاد و رنگ‌های مورد توجه را به کار بگیریم.